Ένας άντρας πέθανε. Όταν το κατάλαβε, είδε τον Θεό να τον πλησιάζει με μια βαλίτσα στο χέρι. Ο Θεός είπε:
- Εντάξει, γιε μου... ήρθε η ώρα να φύγουμε.
Έκπληκτος ο άντρας απάντησε:
- Τώρα; Τόσο νωρίς? Είχα πολλά σχέδια…
Ο Θεός απαντά:
- Λυπάμαι, αλλά πρέπει να φύγουμε».
Ο άντρας ρώτησε:
- Τι έχεις στη βαλίτσα σου;
Ο Θεός απάντησε:
- Τα πράγματά σου!
Ο άντρας:
- Τα πράγματά μου? Τι θέλετε να πείτε? Δηλαδή τα ρούχα μου, τα λεφτά μου...;
Θεός:
- Οχι. Αυτά τα πράγματα δεν ήταν πραγματικά δικά σου. Ανήκαν στη γη.
Ο άντρας:
- Τότε οι αναμνήσεις μου;
Θεός:
- Αυτά δεν σου ανήκαν ποτέ. Ανήκουν στον χρόνο.
Ο άντρας:
- Έχει να κάνει με το ταλέντο μου;
Θεός:
- Αυτό δεν σου ανήκε ποτέ… ήταν στο χέρι».
Ο άντρας:
- Είναι για την οικογένεια και τους φίλους μου;
Θεός:
- Λυπάμαι… δεν σου ανήκαν ποτέ. Ανήκαν στη μοίρα.
Ο άντρας:
- Πρόκειται για τη γυναίκα και τον γιο μου;
Θεός:
- Δεν σου ανήκαν ποτέ... ανήκαν στην καρδιά σου.
Ο άντρας:
- Είναι για το σώμα μου;
Θεός:
- Το σώμα σου δεν σου ανήκε ποτέ. Ανήκε στη γη».
Ο άντρας:
- Είναι η ψυχή μου;
Θεός:
- Όχι, η ψυχή σου μου ανήκει.
Πολύ φοβισμένος, ο άντρας πήρε τη βαλίτσα από τα χέρια του Κυρίου και την άνοιξε. Αυτό ήταν άδειο.
Τα δάκρυα άρχισαν να κυλούν στο πρόσωπό μου.
- Δεν είχα ποτέ τίποτα; ρώτησε ο άντρας.
Ο Θεός απάντησε:
- Αλήθεια! Κάθε στιγμή που ζούσες ήταν μόνη σου. Η ζωή είναι μόνο μια στιγμή… μια στιγμή που σου ανήκει. Για αυτό το λόγο πρέπει να απολαμβάνεις κάθε στιγμή που έχεις! Μην αφήσετε τίποτα να σας εμποδίσει να είστε ευτυχισμένοι. Ζήσε τώρα! Ζήσε τη ζωή σου."
Μην ξεχνάτε να είστε χαρούμενοι! Αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία. Τα υλικά και ό,τι νομίζεις ότι αξίζει...δεν αξίζει!...μείνουν πίσω στο τέλος του δρόμου. Δεν μπορείς να πάρεις τίποτα μαζί σου στον άλλο κόσμο. Ήρθες άδεια, φεύγεις άδεια!
